The Monkeys Paw Chapter 7

7.Bölüm
Fakat onlar uyuyamadılar.Beklediler ve dinlendiler.Sonunda bay White ayağa kalktı ve mumu aldı çünkü karanlık onu daha da korkutmuştu.

Aşağıya indi fakat birden bire ön kapıdan ses duydu.Bu sefer koştu ve yukarıya çıktı.Yatak odasına gelip arkasından kapıyı kapattı.Ama ses yeniden geldi.

‘O nedir ?’ dedi bayan White ve yatakta durdu. ‘Hiçbir şey.Tekrar uyu.’ Diye cevap verdi bay White.Bayan White dinliyordu-ve ses yeniden geldi.

‘O Herbert !O Herbert’ diye bağırdı bayan White ‘Ona kapıyı açacağım’ dedi.

Yataktan kalktı ve odanın kapısına koştu.Bay White ondan önce oraya geldi ve onu durdurdu. ‘Hayır !’ dedi ‘Biraz düşün!’

‘Ama o benim oğlum !O herbert.’ Dedi yaşlı kadın.’Hayır !Gitme,gitme…’ dedi kocası tekrar.Fakat bayan White onu dinlemedi,yatak odasının kapısını açtı ve odadan çıktı.

‘Geliyorum Herbert.Geliyorum !’ diye bağırdı.Bay White peşinden koştu. ‘Dur !’ diye bağırdı.’Hatırla Herbert makinenin içinde öldü !Onu görmek istemezsin !’

Biraz sonra bayan White durdu ve kocasına baktı ama sonra ses tekrar geldi ve aşağıya koşmaya başladı.

‘Yardım et !Yardım et !’ diye bağırdı bayan White kocasına.Ama bay White kıpırdamadı. ‘Pençe !’ diye düşündü. ‘Maymun pençesi nerede ?’

Yaşlı adam geriye yatak odasına koştu.’Çabuk’ diyordu içinden. ‘Nerede bu ?’ ilk başta karanlıkta bulamadı.Ve işte !Oradaydı !Bay White onu aldı !

O sırada aşağıdan karısını duydu.’Bekle !Bekle Herbert !Ben geliyorum’ bayan White bağırıyordu.Bayan White ön kapıyı açıyordu.O sırada bay White maymun pençesini sağ eline aldı ve 3. dileğini diledi.

Bayan White uzun süre mutsuz şekilde ağladı ve kocası karısı için aşağıya indi karısı açık kapıda bekliyordu.Bay White kızgın bir şekilde dışarıya baktı.
Yol karanlık ve sessizdi ve orada kinse yoktu…