29 Mart 2014 Cumartesi

The Monkeys Paw Chapter 3

The Monkeys Paw Chapter 3

3.Bölüm
Neredeyse gece olmuştu.Oturma odaları sıcaktı,iki yaşlı insan ve oğulları oturuyorlardı ve askerin hikayeleri hakkında konuşuyorlardı. ‘Hindistan harika bir ülke,’ dedi bay White 'ne kadar ilginç hikayeler!Güzel bir akşamdı.’

‘Evet’ dedi Herbert.’Morris ilginç hikayeler anlattı,ama,elbette onların çoğu doğru değildi.’

‘Oh Herbert’ dedi bayan White.

‘Güzel,anne Maymun Pençesi hakkındaki hikaye doğru değildi.Kirli,küçük Maymun Pençesi sihirli değil!Ama,bu güzel bir hikayeydi.’ve güldü Herbert.

‘Haklı olduğunu düşünüyorum,Herbert’ dedi annesi.’Bilmiyorum.’dedi bay White aniden.’Muhtemelen hikaye doğruydu.Bazen inanılmaz şeyler olabiliyor.’Bayan White kocasına baktı ve dedi ki ‘Pençe için Tom Morris’e para verdin mi?’

‘Hiçbir şeye verecek paramız yok!’Bayan White kızgındı.

‘Peki,tamam’ diye cevapladı kocası.’Verdim,ama çok fazla değil ve ilkinde almak istemedi.Maymun Pençesini geri istedi.’

‘Tamam,onu almadı.’Güldü Herbert.’Artık o bizim pençemiz ve mutlu,zengin olacağız.Gel baba.Dilek tut!’

Yaşlı bay White cebinden pençeyi aldı.’Tamam,Herbert ama ne soracağım?Her şeye sahibim-sen,annem.Neye ihtiyacım var?’

‘Para elbette’ diye cevapladı aceleyle Herbert.’Paraya ihtiyacımız var!Her zaman para hakkında düşünüyorsun.Sahip olamadıklarımızdan çok çok önemli o.Para ile bu evi ödeyebilirsin.Senin evin olur!devam et baba 30.000 pound dile baba.’

Herbert konuşmasını kesti ve yaşlı babası,birkaç dakika düşündü.Oda sessizdi ve penceredeki yağmurun sesini dinliyorlardı.

Sonra bay White Maymun Pençesini sağ eline aldı.Korkmuştu,ama karısına baktı ve karısı ona güldü.

‘Devam et’ dedi karısı.Yavaşça ve dikkatlice dedi ki bay White,’30.000 pound diliyorum.’Aniden ağlamaya başladı,bayan White ve Herbert ona koştular.

‘Ne oldu baba?’ diye sordu Herbert.’Hareket ediyor!’Bay White bağırdı.’Maymun Pençesi-o hareket ediyor.’

Pençeye baktılar.O şimdi yerdeydi ve yaşlı adamın elinde değildi.Aile onu izledi ve beklediler-ama o bir daha kıpırdamadı.

Bu yüzden küçük aile tekrar oturdu ve beklediler.Hiç bir şey olmuyordu.Camda ki yağmurun gürültüsü daha da kötüydü ve küçük oturma odaları güzel ve sıcak hissedilmiyordu.Bayan White dedi ki ‘Burası soğuk.Yatağa gidelim.’

Bay White cevap vermedi ve bittiğinde Herbert dedi ki ‘Pekala,para yok baba.Arkadaşının hikayesi doğru değildi.’ Bay White yine cevap vermedi.Yavaşça oturdu ve hiç bir şey söylemedi.

Biraz sonra bayan White kocasına dedi ki ‘iyi misin ?’

‘Evet evet’ diye cevapladı yaşlı adam,’ama bir iki dakikalığına korktum.’

‘Peki,bu paraya ihtiyacımız vardı.’ Dedi bayan White.’Ama alamayacağız.Yorgunum.Yatağa gidiyorum.’Sonra bayan White yatağa gitti,iki adam oturdu ve..’

Sonra Herbert dedi.’Peki baba bende yatmaya gidiyorum.Muhtemelen para yatağının altındaki çantadadır.İyi geceler baba.’Herbert güldü ve oda dan çıktı.

Yaşlı bay White uzun süre soğuk oturma odasında oturdu.Mum sönmüştü ve karanlıktı.Aniden yaşlı adam camda bir yüz gördü aceleyle tekrar baktı,ama oradaki yüz bu sefer orada değildi.Korkmuştu,yavaşça ayağa kalktı ve karanlık,soğuk odadan ayrıldı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bu Blogda Ara